Samenvatting

Aanleiding: Binnen de huidige literatuur is nog geen consensus over welke soorten oefentherapie het meest effectief zijn ter pijnvermindering en verbetering van de schouderfunctie, bij de behandeling van het subacromiaal pijnsyndroom (SAPS). Door vele onderzoekers is aangetoond dat oefentherapie zeer effectief is. Echter, wordt in de meeste gevallen geen aandacht besteed aan een duidelijke omschrijving van de oefeningen met het meeste effect.
Doelstelling: Dit onderzoek heeft als doel, door middel van systematisch literatuuronderzoek, kennis en inzicht te verkrijgen over effectieve oefeningen ter pijnvermindering en verbetering van de schouderfunctie bij patiënten met SAPS.
Onderzoeksvraag: Wat is effectieve oefentherapie ter pijnvermindering en verbetering van de schouderfunctie bij patiënten met het subacromiaal pijnsyndroom?
Design: Een systematisch literatuuronderzoek.
Methoden: Er is systematisch gezocht in de volgende databanken: PubMed, Medline en PEDro. In deze databanken is gezocht naar studies die het effect op pijn en/of functie van verschillende soorten oefentherapie onderzochten bij patiënten met SAPS. De inclusiecriteria waren als volgt: volwassenen met het subacromiaal pijnsyndroom/ subacromiaal impingement syndroom, een omschrijving van de oefentherapie waarin staat welke oefeningen precies zijn uitgevoerd of duidelijk beeldmateriaal van de oefentherapie en randomized controlled trials (RCT) met een minimale score van 5 op de PEDro-score. De methodologische kwaliteit van de geïncludeerde studies is beoordeeld middels de PEDro-schaal.
Resultaten: Na afloop van het selectieproces, zijn er 11 studies van het randomized controlled trial (RCT) onderzoeksdesign geïncludeerd. De gemiddelde score op de PEDro-schaal bedroeg een 6,4 (range 5-8). De resultaten van deze studie laten sterk bewijs zien dat een oefenprogramma gericht op scapulaire stabilisatie, succesvol is bij het verminderen van pijn, het vergroten van de range of motion tijdens abductie, exorotatie en protractie en het verbeteren van de Pectoralis Minor Index. Er is ook sterk bewijs gevonden dat oefenprogramma’s gericht op de rotator cuff significant effectief zijn voor de verbetering van de schouderfunctie. Daarnaast was er gering bewijs dat scapula georiënteerde oefeningen, gecombineerd met intensieve krachttraining van de rotator cuff, significante effecten had op ervaren verbetering van klachten, pijn en schouderfunctie.
Conclusie: Een combinatie van scapula stabiliserende oefeningen en spierversterkende oefeningen van de rotator cuff is effectief voor het verminderen van pijn en het verbeteren van de schouderfunctie op de korte en lange termijn bij patiënten met SAPS. Een overzicht van de oefenprogramma’s is te zien in het onderbouwd product ‘’Oefentherapie ter pijnvermindering en verbetering van de schouderfunctie bij patiënten met het subacromiaal pijnsyndroom’’. Naar aanleiding van dit literatuuronderzoek, kan een praktijkonderzoek in de vorm van een RCT worden uitgevoerd om de verschillende scapula stabiliserende oefeningen en rotator cuff georiënteerde oefeningen te onderscheiden van elkaar. Door de effecten op pijn en schouderfunctie per oefening met elkaar te vergelijken, kan worden onderzocht welke oefeningen de meeste positieve effecten hebben.
Samenvatting ook in het Engels