Samenvatting

Een nieuw bestaan opbouwen in Nederland, is een terugkerende thema in gesprekken met (voormalig) vluchtelingen die wij hebben gevoerd in het kader van onderzoek naar studeren en werken in Nederland. In de gesprekken over deze nieuwe start klonk vaak optimisme, dankbaarheid en volharding door. Dat laatste is zeker nodig in een nieuw land waar je opleiding of werkervaring niet zoveel waard meer blijkt, waar je een heel nieuwe taal moet leren en de weg moet vinden. Misschien niet verrassend dat in deze verhalen ook iets anders centraal staat, namelijk het gevoel hebben er (niet) bij te horen, er (niet) te mogen zijn en het (niet) hebben van een thuisgevoel. Deze zogenaamde sense of belonging wordt gezien als belangrijk voor menselijk welzijn en kan beschreven
worden als een verlangen naar je onderdeel te voelen van een groter geheel. Met de diverse culturele achtergronden die Rotterdam rijk is, kan Rotterdam een plaats zijn waar nieuwkomers sneller het gevoel van belonging krijgen. Dit essay gaat over de vraag in hoeverre vluchtelingen zich welkom voelen in Rotterdam, hoe zij aansluiting vinden bij Rotterdammers en of zij kunnen participeren in de stad. Het verhaal van Saeed staat in dit essay centraal om daarmee ervaringen van vluchtelingen in Rotterdam te illustreren.