Zijn de vier hoptesten een valide meetinstrument om de functionele beperkingen na een voorste kruisband reconstructie te bepalen?
Zijn de vier hoptesten een valide meetinstrument om de functionele beperkingen na een voorste kruisband reconstructie te bepalen?
Samenvatting
Achtergrond: Voorste kruisbandletsel (VKB letsel) is in Nederland een veelvoorkomende blessure, vooral in de sportwereld. In de fysiotherapiepraktijk worden de hoptesten (de single hop for distance, de 6-m timed hop test, de triple hop for distance en de crossover hop for distance) vaak gebruikt tijdens het revalidatieproces van patiënten na een VKB-reconstructie. Deze testen worden gebruikt om te bepalen of een patiënt kan terugkeren naar zijn/haar sport. Er is echter nog weinig onderzoek verricht naar de validiteit van deze hoptesten. Doel/vraagstelling: Het doel van deze literatuurstudie is de validiteit van de vier hoptesten beoordelen na een VKB-reconstructie/VKB letsel. Hieruit volgt de volgende vraagstelling: Zijn de vier hoptesten een valide meetinstrument om de functionele beperkingen na een voorste kruisband reconstructie te bepalen?
Doelgroep: (Aankomend) Fysiotherapeuten. Methode: Er is naar geschikte literatuur gezocht met behulp van de volgende databanken: PubMed/Medline, CINAHL en Google Scholar. Uiteindelijk zijn vijf artikelen met elkaar vergeleken om tot de beantwoording van de vraagstelling te komen. Deze vijf artikelen zijn beoordeeld op hun methodologische kwaliteit met behulp van de Cosmin Checklist. Resultaten: In vier van de vijf studies wordt een intraclass correlation coëfficiënt (ICC) gevonden die duidt op een hoge test-hertest betrouwbaarheid. Een combinatie van hoptesten en andere oefeningen (waarbij er vermoeidheid optreedt) bevordert de test sensiviteit (Augustsson et al. 2004). Voor het beste testresultaat blijkt dat het is aan te raden om de hoptesten onder verschillende (vermoeide en niet-vermoeide) condities uit te voeren. Uit de studies van Gustavsson et al. (2006), Noyes et al. (1991) en Reid et al. (2007) blijkt dat de sensiviteit stijgt, als de testen achter elkaar worden uitgevoerd in plaats van individueel. Bij combinaties van testen lieten dan ook minder patiënten een abnormaal LSI zien dan bij het uitvoeren van individuele tests. Conclusie: Uit deze literatuurstudie valt te concluderen dat de vier hoptesten een valide meetinstrument zijn om de functionele beperkingen na een VKB-reconstructie/VKB letsel te bepalen. Voor het beste testresultaat is het aan te raden om de hoptesten in een vermoeide en niet-vermoeide conditie te laten uitvoeren. Ook kunnen de hoptesten het best achter elkaar, als testbatterij, worden uitgevoerd in plaats van individueel. Trefwoorden: 'Anterior cruciate ligament', 'Anterior cruciate ligament reconstruction', 'Hoptest(ing)', 'Single hop test', 'Reliability', 'Reproducibility of results', 'Epidemiology' 'Functional performance testing', 'Rehabilation'.
Organisatie | Hogeschool Utrecht |
Opleiding | Fysiotherapie |
Afdeling | Bewegingsstudies |
Jaar | 2012 |
Type | Bachelor |
Taal | Nederlands |