Samenvatting

In Nederlandse logopediepraktijken komen er regelmatig kinderen binnen die problemen hebben in de verhaalopbouw en een hulpvraag hebben op dat gebied. Zo ook bij logopediepraktijk X. Dit probleem uit zich in onlogische en onduidelijke verhalen die niet begrepen worden door de luisteraar, wat kan leiden tot frustratie en onbegrip.
Dit onderzoek richtte zich op de mogelijke vooruitgang die kinderen, van vier tot zes jaar met problemen in de verhaalopbouw, maken in de plotstructuur na een vier weken durende interventie met de methode Schildpad en Aap. Het onderdeel van deze methode dat is gebruikt heet ‘Op pad met Schildpad en Aap’ en gaat over de structuur van een verhaal. Het kind heeft de opbouw van een verhaal geleerd en welke informatie er bij welk deel moet worden verteld. Door dit veelvuldig te herhalen in meerdere verhalen, werd beoogd dat kinderen zouden onthouden wat zij in hun eigen verhaal moeten vertellen, om deze begrijpelijk over te kunnen brengen.
Bij deze onderzoeksgroep is er op voorhand een zelfverteltaak afgenomen, de Frog Story Test, om in kaart te brengen welke plotelementen het kind al benoemd en onder welke onderdelen van de plotstructuur deze vallen. Na de interventie is deze opnieuw afgenomen om de eventuele vooruitgang in kaart te brengen.
Daaruit blijkt dat het merendeel van de kinderen meer plotelementen heeft benoemd, met name op het gebied van de introductie en de complicatie van het verhaal.
De methode Schildpad en Aap heeft binnen dit onderzoek een positief effect gehad op het verbeteren van een aantal onderdelen van de plotstructuur bij deze kinderen.