Internet killed the rocksubculture : essay
Internet killed the rocksubculture : essay
Samenvatting
In 2009 deed ik onderzoek naar de identiteit van de achtereenvolgende blanke rock-jeugdsubculturen en naar de invloed van de buitenwereld op die identiteit. Daarbij ontdekte ik een trendbreuk in de opeenvolging van rockculturen vanaf het eind van de jaren tachtig.
Sinds de jaren vijftig was er steeds een dominante blanke rock-jeugdsubcultuur aan te wijzen. Een dergelijke subcultuur bestond gedurende één jongerengeneratie. In de jaren negentig bestonden er echter ineens drie verschillende blanke rocksubculturen naast elkaar en nog eens tien jaar later kon je bij de jonge rockliefhebbers niet meer van een 'echte' jeugdsubcultuur spreken, in de zin van een gedeelde identiteit (persoonlijkheid, gedrag, communicatie en symbolen). Het enige wat de jongeren van deze laatste rockgeneratie, de emo's, nog delen, is hun voorkeur voor rockmuziek en het verder betekenisloze gebruik van de symbolen van hun rockvoorgangers. Deze ontwikkeling is de trendbreuk die ik wil verklaren. Mijn stelling daarbij is: internet belemmert het ontstaan van nieuwe rockculturen.
Organisatie | Hogeschool Utrecht |
Opleiding | Communicatiemanagement |
Afdeling | Communicatie |
Datum | 2010-05 |
Type | Bachelor |
Taal | Nederlands |