Samenvatting

De gemeenten hebben onder de Wmo 2015, net als de Wmo 2007, de plicht om maatschappelijke ondersteuning te bieden aan een hulpbehoevende cliënt, ter bevordering van diens zelfredzaamheid en participatie in de samenleving. Het verschil met de Wmo 2007 is dat de Wmo 2015 geen specifieke resultaatgebieden voorschrijft, zoals het voeren van het huishouden, waarin de cliënt gecompenseerd moet worden. De resultaatgebieden zijn vervangen door een algemene plicht tot verstrekking van maatwerkvoorzieningen voor de cliënten die daarvoor in aanmerking komen. Met een maatwerkvoorziening worden de belemmeringen die voortvloeien uit de beperkingen van de cliënt weggenomen of verminderd. Hierdoor krijgt de cliënt regie over het voeren van de noodzakelijke algemene dagelijkse levensverrichtingen en kan de cliënt deelnemen aan het maatschappelijk verkeer. Ondanks het wegvallen van de wettelijke
resultaatgebieden, valt hulp bij het huishouden vooralsnog onder de reikwijdte van de Wmo 2015 valt. De wijze waarop de cliënt voor hulp bij het huishouden in aanmerking komt en de criteria op basis waarvan de cliënt aanspraak maakt op deze maatwerkvoorziening, moeten op grond van de Wmo 2015 door de gemeenteraad in de verordening worden vastgelegd. Op grond van jurisprudentie moeten in de
verordening de essentialia van de voorziening beschreven worden. Dit zijn de aandachtsgebieden waaruit de maatwerkvoorziening hulp bij het huishouden bestaat.