Samenvatting

Dit artikel onderzoekt hoe conflicten binnen maatschappelijke en economische transities begrepen kunnen worden door een verschuiving van individualistisch naar gemeenschapsgericht denken. Aan de hand van het Bijbelse verhaal van Kaïn en Abel als metafoor, contrasteert de auteur de zelfgerichte "homo economicus" met een relationeel, gemeenschapsgericht perspectief. Hij introduceert een conceptueel onderscheid tussen individuen, conglomeraten, personen en gemeenschappen, en betoogt dat duurzame transities een verschuiving vereisen van het "ik"-paradigma naar het "wij"-paradigma. Het stuk pleit voor een transformatie in denkwijze en praktijk om conflicten op te lossen en inclusieve, circulaire toekomsten mogelijk te maken.