Samenvatting

Binnen de geestelijke gezondheidszorg (GGZ) hebben hulpverleners regelmatig interacties met patiënten die zij als ‘moeilijk’ ervaren. Deze interacties kunnen sterke emoties oproepen en daarbij de therapeutische relatie verstoren en de kwaliteit van de behandeling in gedrang brengen. Dit onderzoek heeft als doel inzicht in de emoties, gedachtes en gedrag te krijgen van de hulpverleners en de invloed daarvan op hun professioneel handelen.
De resultaten tonen aan dat interacties met ‘moeilijke’ patiënten worden beïnvloed door persoonlijke factoren, zoals onzekerheid en eerdere ervaringen, organisatorische omstandigheden, zoals werkdruk en beperkte tijd, en interprofessionele factoren. Deze aspecten hebben invloed op het handelen en de emoties van hulpverleners voor, tijdens en na het contact. Het onderzoek benadrukt het belang van bewustwording, zelfreflectie en
teamondersteuning om de interactie met ‘moeilijke’ patiënten te verbeteren en de kwaliteit van zorg te bevorderen.