Samenvatting

Het doel van deze thesis was een uitspraak te doen over welke therapievorm het meest
geschikt is voor kinderen die hun eerste logopedische adviezen hebben gekregen tussen
2;0 en 3;0 of tussen 3;0 en 4;0 jaar.
Kinderen met een vermoeden op een achterstand in de taalverwerving of met
taalverwervingsstoornissen worden bij Adelante audiologie & communicatie te
Hoensbroek multidisciplinair onderzocht. Naar aanleiding van de resultaten wordt een
advies gegeven zoals afwachten, indirecte therapie, directe therapie of een combinatie
van beide. Methodisch worden de testscores van de Reynell test voor taalbegrip (RTTB)
en de Schlichting test voor woord- en zinsproductie (STTP) van tenminste twee
onderzoekstijdstippen vergeleken. In deze thesis werd onderzocht of er afhankelijk van
de leeftijd een regelmaat in advisering plaatsvond en of de gegeven adviezen
significante effecten op de taalverwerving van de kinderen hadden. Hiervoor werd het
hele behandelingsproces van de proefpersonen bekeken.
Er werden, afhankelijk van de leeftijd verschillende adviezen gegeven. Terwijl bij
kinderen tussen 2;0 en 3;0 jaar geen voorkeur in advisering en ook geen significante
verbeteringen te zien was, werd bij kinderen tussen 3;0 en 4;0 jaar het advies “directe
therapie” het meest frequent gegeven. Dit leverde ook het grootste aantal significante
verbeteringen op.