Summary

In het kader van de afstudeeropdracht voor de HBO-opleiding pedagogiek is met dit onderzoek kennis en inzicht verkregen in de wijze waarop Het Interlokaal & Tandem preventief kan aansluiten en ondersteunen bij de behoeften met betrekking tot ouderschapsondersteuning van ouders met een migratieachtergrond in de wijk Hatert. Onderzoek naar dit onderwerp blijkt nodig omdat op dit moment veel jongeren met een migratieachtergrond in de zwaardere vormen van jeugdzorg terecht komen. Om dit probleem aan te pakken heeft de gemeente Nijmegen Het Interlokaal & Tandem (HIL-Tandem) de opdracht gegeven om het preventieve aanbod in ouderschapsondersteuning in Nijmegen, waaronder de wijk Hatert, te versterken.
In deze scriptie is middels kwalitatief onderzoek onderzocht welke opvoedingsvragen bij ouders met een migratieachtergrond spelen, wat de behoeften en wensen zijn van deze ouders met betrekking tot ouderschapsondersteuning, wat redenen zijn voor ouders om wel of niet gebruik te maken van de bestaande interventies in Hatert en hoe HIL-Tandem samen met professionals en inwoners van Hatert kan aansluiten bij de behoeften en kwaliteiten van ouders. Om dit te onderzoeken zijn achttien ouders middels vijf groepsinterviews en vijf individuele interviews bevraagd. De participanten zijn met ouders in contact gekomen via professionals werkzaam in Hatert, via activiteiten van HIL-Tandem en via de peuterspeelzaal. Deze interviews zijn getranscribeerd, geanalyseerd middels codering en verwerkt tot resultaten. Uit de interviews blijkt dat migrantenouders verschillende moeilijkheden ervaren op het gebied van taal, sociale contacten, cultuurverschillen en de drukte die zij ervaren. Het niet goed spreken van de taal belemmert hen bij het meedoen van activiteiten en brengen gevoelens van angst en onzekerheid met zich mee. Mede door het wegvallen van de familie als ondersteuning in de opvoeding van de kinderen, ervaren migrantenouders een hoge draaglast. Met betrekking tot het vragen van hulp weten ouders niet goed waar ze terecht kunnen en/of zijn ouders bang voor de gevolgen van het inschakelen van professionele hulp.
Tijdens dit onderzoek zijn meerdere ouders gesproken die niet op de hoogte zijn van het aanbod in de wijk. Ouders die bekend zijn bij HIL-Tandem zijn over het algemeen meer tevreden over het aanbod. Verder blijken ouders voornamelijk de ‘gewone voorzieningen’ als de peuterspeelzaal en het consultatiebureau fijne voorzieningen te vinden.
Kijkend naar behoeften van ouders, blijkt dat zij voornamelijk meer contact willen met andere ouders. Het merendeel van de ouders geeft aan niet alleen samen te willen kletsen, maar ook een activiteit te willen doen of een bepaald thema te willen bespreken. Bij dergelijke activiteiten willen ouders dat hun kinderen mee kunnen komen en ze geen oppas hoeven te regelen. Wanneer ouders elkaar beter kennen zijn ze ook bereid elkaar te ondersteunen door bijvoorbeeld op elkaars kinderen te passen.

Ouders zouden daarnaast graag meer activiteiten voor kinderen zien waarbij diens taalontwikkeling wordt gestimuleerd en ze samen leren spelen.
De resultaten van de interviews zijn vergeleken met wetenschappelijke literatuur en met de visie van professionals werkzaam in de wijk. Naar aanleiding van deze vergelijking blijkt dat er opvallend veel overeenkomsten zijn in de opvattingen omtrent moeilijkheden en behoeften van ouders met een migratieachtergrond. Ook de verbetersuggesties die de drie partijen hebben aangedragen bevatten veel gelijkenissen. Hieruit concluderen de onderzoekers dat bekend is wat er nodig is in de wijk en hoe ouders beter ondersteund kunnen worden. Echter zijn in de uitvoering hiervan nog verbeteringen mogelijk. Zo is het belangrijk is dat HIL-Tandem meer bekendheid krijgt in de wijk. Dit kan gecreëerd worden door ouders te bereiken via ‘’gewone’’ voorzieningen zoals het consultatiebureau, de school, de peuterspeelzaal, de bibliotheek of het internet. Hierbij is het van belang dat ouders informatie krijgen over de werkwijze van hulpverleners en de gevolgen van het inschakelen van hulp. Daarbij is de aanbeveling om ouders op gelijkwaardige wijze te betrekken bij het opzetten en versterken van interventies.