Samenvatting

Nederland heeft een oververhitte huizenmarkt, prijzen stijgen en er is een groot woningtekort, daar komt nog bij kijken dat er meer eenpersoonshuishoudens ontstaan. Er is behoefte aan kleinere en betaalbare woningen, hierdoor is de Tiny house beweging ontstaan, wat is overgewaaid uit Amerika. Tiny houses zijn woningen van maximaal vijftig vierkante meter en soms zijn deze zelfvoorzienend. In dit onderzoek wordt bekeken hoe de toekomst van Tiny houses er in Nederland uit ziet. Hiervoor zijn gemeenten, bewoners van Tiny houses, makelaars en projectontwikkelaars geïnterviewd met de Delphi-methode. De vraag naar deze huisjes lijkt toe te nemen, dat hebben ook de gemeenten gemerkt, zij weten vaak niet wat zij met de alternatieve vorm van wonen moeten. Sommige gemeenten willen deze in de bestaande woonwijken plaatsen, dit geeft geen probleem met het bestemmingsplan, maar wellicht wel met de bewoners van de wijk. Andere gemeenten willen de woningen op locaties in de stad plaatsen met andere bestemmingsplannen, hierdoor ontstaat een probleem. Ook zijn er knelpunten met de kleine huisjes en het bouwbesluit, om de veiligheid en leefbaarheid niet in het geding te laten komen moeten de ontwerpen eerst gecontroleerd. Deze problemen zijn op te lossen, maar dit vergt inspanning en samenwerking. De huisjes zullen niet concurreren met de eengezinswoningen van Nederland, maar zullen wel een aanvulling bieden voor de starter of duurzaamheidsfundamentalist. Doormiddel van goed doordachte plannen van initiatiefnemers en samenwerking met de gemeenten kan deze vorm van wonen in de toekomst groeien, zo krijgt deze nichemarkt ruimte in Nederland.