Samenvatting

Deze thesis onderzoekt welke factoren bijdragen aan effectieve samenwerking in vakgroepen van de Opleidingengroep Zorg van het Graafschap College. Centrale concepten in het theoretisch kader zijn: autonomie, competentie en verbondenheid (zelfdeterminatietheorie) en de leermechanismen identificatie en reflectie (boundary crossing). Het doel was om te begrijpen hoe deze elementen samenwerking beïnvloeden. Een evaluatief onderzoek met een mixed-methods benadering werd uitgevoerd bij drie geselecteerde vakgroepen (Nederlands, BPV en Verpleegtechnische vaardigheden). Kwantitatieve data (N = 14) zijn verzameld via een gevalideerde vragenlijst (BPNSFS), kwalitatieve data via een focusgroepinterview (n = 5) en een casestudy (n = 3). De resultaten tonen dat verbondenheid het hoogst werd gescoord, autonomie matig, en competentie wisselend. Respondenten gaven aan dat duidelijke taakverdeling, gedeelde doelen en wederzijds vertrouwen bijdragen aan effectieve samenwerking. Daarnaast bleek dat het expliciteren van expertise (identificatie) en regelmatige reflectiemomenten cruciaal zijn voor het verbeteren van samenwerking. De conclusies bevestigen dat effectieve samenwerking afhankelijk is van het consistent ondersteunen van basisbehoeften en het actief inzetten van leermechanismen binnen vakgroepen. Dit onderzoek biedt praktische aanbevelingen voor het versterken van vakgroepsamenwerking binnen de Opleidingengroep Zorg.