Samenvatting

Inleiding: Binnen dit onderzoek stond de vraag centraal welk testprotocol van fysieke, psychologische en sociale testen het best bruikbaar is om vast te stellen wanneer voetballers klaar zijn voor de return to play na een voorste kruisbandreconstructie. Tot nu toe is er veel onderzoek gedaan naar de Return To Play bij deze populatie, echter is er geen consensus over welke specifieke testen een veilige RTP kunnen voorspellen. Daarnaast lopen patiënten die terugkeren naar pivoterende sport mogelijk een groot risico om een tweede voorste kruisbandblessure op te lopen. Het belang van de praktijk FMC Verzijden is om zich te verbeteren op het gebied van de return to play en men is benieuwd of de testen aanbevolen door het KNGF een voldoende beeld schetst of een patiënt klaar is om zijn oude sport te hervatten. Dit onderzoek geeft antwoord op de prognostische factoren voor RTP en risicofactoren voor een secundair letsel. Daarnaast zijn de gebruikte testen onderzocht op validiteit, betrouwbaarheid en responsiviteit. Ten derde is er in samenspraak met de praktijk het huidige RTP protocol aangepast naar aanleiding van de huidige evidentie van goed opgezette systematische reviews en prognostische studies.

Methode: Op systematische wijze zijn de zoektermen in verschillende combinaties ingevoerd in de volgende databases: Pubmed, Pedro, CINAHL en Cochrane. Artikelen zijn op basis van de volgende criteria geïncludeerd: Engelse en Nederlandse taal, leeftijd (15- 40 jaar), publicatiedatum (01-01-2012 t/m 01-03-2018),graftkeuze (BPTB en HS-graft), met of zonder secundair VKB letsel of VKBR en met of zonder comorbiditeiten. Exclusiecriteria voor dit onderzoek zijn sporters ouder dan 40 jaar of jonger dan 15, met een serieus beperkende nevenpathologie (meniscusletsel met slotklachten, chondraal letsel graad III/IV of AKB-laesie) en sporters zonder doel tot preoperatief return to play naar pivoterende sport bij aanvang van de revalidatie.

Resultaten: Binnen dit literatuuronderzoek zijn 25 studies geïncludeerd, waarvan 15 systematische en 10 prognostische studies. Hieruit blijkt dat naast fysieke en biologische factoren, ook cognitieve, gedragsmatige, affectieve en uitkomst-gerelateerde factoren mee te spelen in terugkeer naar preoperatieve sport. De huidige fysieke testen (hoptesten, kracht- en stabiliteitstesten) zijn ontoereikend om een sporter terug te laten keren naar de preoperatieve sport voetbal. De hoptesten kunnen RTPIS niet voorspellen, de ACL-RSI vragenlijst lijkt dit wel te kunnen. De RTP moet worden gebaseerd op een uitgebreid RTP protocol me een krachtbatterij, hopbatterij, een meting voor kwaliteit van bewegen (gewijzigde neuromusculaire functie bepalen), een subjectieve vragenlijst en een psychologische vragenlijst. Daarbij moet naast de Limb Symmetry Index (>90-100%), gebruik worden gemaakt van normwaarden van een geslachts- en leeftijdsgelijke controlepopulatie.

Conclusie: Op basis van de huidige evidentie kan aanbevolen worden om RTP als een continuüm te zien. Wanneer de sporter volgens de fysieke, sociale en psychologische testen voldoende scoort, wordt graduele terugkeer naar de sport aanbevolen, inclusief een op maat gemaakt neuromusculair programma en controlemomenten in de praktijk. In de toekomst moet meer onderzoek worden gedaan naar specifieke neuromusculaire programma’s en valide testen die de gewijzigde neuromusculaire functie meten.