Samenvatting

De onderzoeksvraag "Helpt het gebruik van de 7 - stappendans mij als gedragsspecialist om een kind zijn eigen vaardigheid te laten formuleren?" staat centraal in mijn onderzoek. Furman (2007) beschrijft immers dat een kind meer gemotiveerd is om zijn vaardigheid te leren, wanneer hij deze zelf bedenkt. Hoe ik tot deze onderzoeksvraag ben gekomen is te lezen in de introductie en in hoofdstuk 1. In hoofdstuk 2 van dit meesterstuk heb ik de theorie rondom oplossingsgericht werken, de methode Kids' Skills (Furman, 2007) en de 7 - stappendans (Cauffman, 2003) beschreven. Ik ben op zoek gegaan naar methodieken die mij op weg konden helpen om antwoorden te krijgen op mijn onderzoeksvraag en deelvragen. De gekozen methodieken worden beschreven in hoofdstuk 3.
Ik ben aan de slag gegaan met drie kinderen uit mijn klas. Met hen heb ik steeds dezelfde stappen genomen. Deze stappen waren vooraf vastgelegd in een stappenplan om zo een goed gedocumenteerd document vast te leggen. Zelf wilde ik vaardiger worden in het oplossingsgericht handelen. Om mijn groeiproces vast te leggen heb ik gebruik gemaakt van het "Analyseschema Oplossingsgerichte gespreksvoering met kinderen". Tevens ontwikkelde ik een interventieteller om de door mij gebruikte basisgespreksvaardigheden in kaart te brengen. Ik heb de beginsituatie van de kinderen en van mezelf in kaart gebracht, voor de nulmeting. Vervolgens ben ik gestart met het werken met de 7 - stappendans (Cauffman, 2003) en de methode Kids' Skills (Furman, 2007). Om het groeiproces te meten heb ik een eindmeting gedaan. Voor de eindmeting heb ik dezelfde methodieken gebruikt als voor de nulmeting. Hoe ik dit allemaal heb vormgegeven is te lezen in dit meesterstuk. De data zijn te lezen in hoofdstuk 4. De conclusies die ik verbonden heb aan de data staan beschreven in hoofdstuk 5. Tenslotte geef ik in hoofdstuk 6 in mijn reflectie antwoord op de vragen: Wat heb ik geleerd? Wat wil ik nog beter kunnen? Wat neem ik mee voor een volgende keer?