Samenvatting

'Een basisschool vol kleur, een basisschool vol pareltjes en traantjes. Heel veel kinderen, dus heel veel behoeften; ieder kind is anders. Zo begint het verhaal achter mijn onderzoek.



Het speelt zich allemaal af op basisschool DG, een multiculturele basisschool in een verouderde wijk. Er wordt continu geïnnoveerd, prijs na prijs heeft de school gewonnen door de goede resultaten en het concept achter het vijfsterrenschoolproject. Nu is de sociaal emotionele ontwikkeling van de leerlingen aan de beurt. Waar liggen de behoeften van de leerlingen? Hoe kan het team de leerlingen op een effectieve manier ondersteunen, sturen en uitdagen binnen hun sociaal emotionele ontwikkeling? Dit zijn de dingen die ik onderzoek.



Door middel van een vragenlijst voor de leerkrachten, die ik heb opgesteld naar aanleiding van alle eigenschappen, kenmerken en vaardigheden behorend bij de sociaal emotionele ontwikkeling, heb ik geïnventariseerd waar, volgens de met de doelgroep ervaren leerkrachten, de behoeften van de leerlingen liggen met betrekking tot de sociaal emotionele ontwikkeling. Hier is uitgekomen dat vooral de vaardigheden behorend bij de ontwikkeling, het sociaal emotioneel functioneren en de sociale vaardigheden met omgang tot medeleerlingen veel aandacht behoeven bij deze leerlingen.



De leerkrachten hebben aangegeven het liefst zo snel mogelijk handvatten te krijgen met betrekking tot de interactievaardigheden tussen leerlingen. Naar aanleiding van deze hulpvraag heb ik literatuuronderzoek gedaan, waarbij ik uitkwam bij de theorie van Leary (Verstegen en Lodewijks, 2003). 'Interactiewijzer' (Verstegen en Lodewijks, 2003) biedt, naar aanleiding van de theorie van Leary, een methode om op een duidelijke en eenvoudige manier na te kunnen gaan welk gedrag overheersend is, en in welk gedrag het kind tekortschiet. Wanneer je dat in beeld gebracht hebt, kun je in 'Interactiewijzer' precies vinden hoe je het dit betreffende kind het best kunt begeleiden. Het mooie van deze methode is dat het zich niet alleen op het specifieke kind richt, maar dat ook de interactie in de groep mee wordt genomen in de adviezen voor de begeleiding.