Samenvatting

In het betaald voetbal is de fitheid van spelers cruciaal, zo ook bij de jeugdopleiding van ADO Den Haag. Dagelijks worden de fysieke prestaties van spelers gemonitord met behulp van Playerdata (GPS) om ervoor te zorgen dat atleten de gewenste workload behalen. De week bestaat uit verschillende trainingen in een vast rooster. Elke training kenmerkt zich door een andere intensiteit en duur, om de spelers optimaal te belasten. Dit alles wordt gedaan om te zorgen dat spelers fysiek in staat zijn de gevraagde inspanning te leveren in de wedstrijden.
Dit onderzoek evalueert de huidige aanpak op basis van de Reactive Strength Index (RSI), een maat die de verhouding tussen spronghoogte en grondcontacttijd uitdrukt. Een hogere RSI duidt op efficiëntere energieomzetting tijdens sprongen, wat belangrijk is voor explosieve bewegingen zoals sprinten en springen. De RSI wordt vaak gebruikt om neuromusculaire vermoeidheid te monitoren en blessures te voorkomen. De focus van dit onderzoek ligt op de relatie tussen het trainingsschema van ADO Den Haag en de gemeten RSI-waarden van de spelers.
De testgroep bestond uit elf mannelijke atleten van het hoogste jeugdteam, ADO Onder 21. Gedurende drie weken werden de RSI-waarden dagelijks gemeten voorafgaand aan trainingen en wedstrijden. Voor het meten van de RSI-waarden is gebruik gemaakt van de 10/5 repeated jump test. De metingen werden uitgevoerd met behulp van de Optojump, een optisch meetsysteem dat tijd en beweging vastlegt. De keuze voor de 10/5 repeated jump test en de Optojump is vooraf onderbouwd met literatuur. De testresultaten zijn onderzocht aan de hand van een statistische toets, de Repeated Measures ANOVA. De resultaten toonden aan dat de RSI-waarden significant hoger waren op de wedstrijddag ten opzichte van de training ervoor, wat wijst op een goede fysieke voorbereiding. De laagste RSI-waarden werden gemeten voorafgaand aan de hersteltraining op maandag, wat het belang van hersteltrainingen bevestigt. De statistische analyse toonde echter geen significante verschillen tussen de rest van de inspanningsvormen. De discussie benadrukt dat de RSI een nuttige maat is voor het monitoren van de fysieke staat van atleten en het plannen van herstelperiodes. Aanbevelingen voor toekomstig onderzoek zijn onder andere het vergroten van de steekproefgrootte en het verlengen van de testperiode om betrouwbaardere resultaten te verkrijgen. Daarnaast wordt voorgesteld om atleten beter te instrueren op gebied van maximale prestatie en een warming-up op te nemen in het meetprotocol.