Samenvatting

Inleiding:
Ruim 830.000 Nederlanders zijn op 1 januari 2011 gediagnostiseerd met diabetes mellitus. Uit het meest recente bevolkingsonderzoek ligt het aantal niet gediagnostiseerde patiënten op 25%.
Jaarlijks neemt het aantal mensen met de diagnose diabetes mellitus toe. Als gevolg hiervan kunnen huidtherapeuten in de praktijk vaker te maken krijgen met patiënten met diabetes mellitus.
Huidafwijkingen komen bij diabetespatiënten frequent voor. Over het algemeen treden deze huidafwijkingen op bij patiënten die al bekend zijn met diabetes maar ze kunnen ook het presenterende symptoom zijn of zelfs al jaren voordat de diagnose diabetes wordt gesteld ontstaan.
Onderzoeksvraag:
Wat is de huidige kennis van huidtherapeuten over huidafwijkingen bij diabetes mellitus en moet deze kennis worden vergroot?
Methode:
Er is gekozen voor een literatuurstudie en een praktijk onderzoek. Het praktijkonderzoek bestaat uit een kwantitatief survey onderzoek met open en gesloten vragen in de vorm van een enquête. Na goedkeuring van de NVH is deze enquête verstuurd naar honderd huidtherapeuten. In totaal zijn er 69 enquêtes volledig ingevuld, dit is een respons van 69%.
Resultaten literatuur:
Voor het literatuuronderzoek is gebruik gemaakt van diabetes gerelateerde wetenschappelijke literatuur. Uit deze literatuur is gebleken dat de voorkomende huidafwijkingen bij diabetes in verschillende categorieën in te delen zijn. Ten eerste zijn er vasculaire afwijkingen die bij diabetes kunnen optreden. Hieronder vallen erytheem, rubeosis, diabetische dermopathie, gangreen en ulcera. Ten tweede zijn er huidafwijkingen die vallen onder de groep huidinfecties. Het gaat hier om infecties met stafylokokken, streptokokken en candida albicans. Ontstekingen als Maligne otitis externa en necrotiserende fascitis zijn zelfs dodelijk. Als laatste is er een groep huidafwijkingen die vaker worden gezien bij diabetespatiënten. Fibromen (acrochordon of skintag), scleroedeem, acanthosis nigricans, diabetische dermopathie en necrobiosis lipoidica zijn hiervan de meest voorkomende.
Resultaten praktijk:
Van alle 69 respondenten geeft 71% aan op de hoogte te zijn van de huidafwijkingen die voor kunnen komen bij diabetes mellitus. Minder dan 30% van deze respondenten weet de juiste huidafwijkingen te benoemen. Ook zijn de huidtherapeuten niet op de hoogte welke behandelingen zij zelf in de praktijk kunnen toepassen, 52% geeft namelijk aan nauwelijks te weten welke huidafwijkingen die voorkomen bij diabetes behandeld kunnen worden. Ruim 74% van de respondenten geeft aan behoefte te hebben aan meer informatie over huidafwijkingen bij diabetes mellitus. Deze informatie wordt het liefst ontvangen in de vorm van een bijscholingscursus.
Conclusie:
Huidafwijkingen bij diabetes mellitus komen bij meer dan 50% van alle diabetespatiënten voor. Ter conclusie kan worden opgemaakt dat er weinig huidtherapeuten zijn die voldoende kennis hebben over huidafwijkingen bij diabetes mellitus. Van alle respondenten zegt 71% bekend te zijn maar 30% van de respondenten kan daadwerkelijk huidafwijkingen die diabetes gerelateerd zijn benoemen. In de enquête komt duidelijk naar voren dat huidtherapeuten behoefte hebben aan meer informatie over de voorkomende huidafwijkingen bij diabetes mellitus (78,2%). Aanbevelingen voor het vergroten van de kennis van de huidtherapeut zijn het ontwikkelen van een bijscholingscursus en het behandelen van dit onderwerp tijdens de studie.