Samenvatting

De Nederlandse Stichting Geluidshinder (NSG) houdt zich bezig met het terugdringen van geluidshinder in Nederland. De organisatie is opgericht in 1970 te Wassenaar en is in de loop der jaren meerdere keren van samenstelling, structuur en verblijfsplaats veranderd. De NSG informeert voornamelijk particulieren over geluidgerelateerde kwesties, maar geeft ook adviezen aan het bedrijfsleven. De NSG onleent haar bestaansrecht uit het feit dat vele Nederlanders op dagelijkse basis te kampen hebben met (ernstig) geluidhinder en zet zich in voor een rustige leefomgeving voor zoveel mogelijk mensen.
Het aantal keurmerken in de Europese winkels is de afgelopen jaren explosief toegenomen. Op meer en meer producten treft men een grote verscheidenheid aan keurmerken en labels aan en er komen er ieder jaar weer meer bij. Er liggen verschillende motieven ten grondslag aan deze wildgroei van keurmerken. Consumenten hebben belang bij de keurmerken omdat ze helpen bij aankoopbeslissingen, een garantie zijn voor een bepaalde kwaliteit en beschermen tegen oplichterij. Bedrijven hebben belang bij keurmerken omdat ze status en prestige met zich meebrengen en consumenten het vertrouwen kunnen geven om over te gaan tot het aankopen van goederen en diensten. Ook kunnen zij steun halen uit het "gilde" van aangesloten bedrijven. Ook zijn er nog vele andere organisaties die sterk leunen op keurmerken, zoals bijvoorbeeld Max Havelaar. Dankzij het label voor Fair Trade producten kunnen zij consumenten goederen van eerlijke handel garanderen en bijdragen aan een betere wereld met een eerlijkere verdeling van de welvaart.
Na het polsen van de mening van de consument was het tijd om er achter te komen hoe het bedrijfsleven tegenover de invoering van het nieuwe geluidkeurmerk van de NSG staat. Door middel van interviews met verschillende bedrijven is veel waardevolle informatie opgedaan. De eerste organisatie waar een interview is afgenomen is de RAI Vereniging. Uit dit interview is gebleken dat er waarschijnlijk binnen de autobranche een markt zal zijn voor de invoering van een dergelijk keurmerk. Zeker de iets luxere merken zullen zich graag van de concurrentie willen onderscheiden door middel van het geluidkeurmerk, aangezien zij zich maar al te graag profileren als de merken waar gebruikerscomfort hoog in het vaandel staat. Geluid maakt daar uiteraard een belangrijk deel van uit.
Naast het bedrijfsleven spelen ook de Nederlandse gemeenten een belangrijke rol binnen het kader van dit onderzoek. Een belangrijke stap richting een stiller Nederland begint immers bij de medewerking van de diverse gemeenten. Zij zijn uiteindelijk verantwoordelijk voor het geluidsvriendelijk inrichten van de gemeente en de apparatuur waarmee medewerkers van bijvoorbeeld schoonmaakdiensten te werk gaan. Ook deze apparatuur kan vaak een stuk stiller.
Het vernieuwde ErP-label van de Europese Unie dat in 2014 uitkomt heeft er voor gezorgd dat er weinig toegevoegde waarde meer zit in het uitbrengen van een eigen keurmerk. Echter, de adviserende rol van de NSG is nog lang niet uitgespeeld. Via vakbladen en Social Media zou de NSG haar doelgroep kunnen blijven voorzien van relevante productinformatie omtrent de geluidwaarden van consumentenelektronica. Daarnaast is de NSG van plan een brochure uit te brengen toegespitst op de nieuwe geluidsinformatie die de vanuit de Europese Unie zal worden uitgebracht. Bedrijven kunnen eigen apparatuur in de folder tegen betaling promoten en consumenten kunnen de brochure tegen een kleine vergoeding downloaden van de website. Op deze manier kan de NSG alsnog extra inkomsten genereren. Ook zou de NSG een voorlichtingscampagne kunnen lanceren om zodoende de mensen te informeren. Hiervoor is brede financiële steun nodig vanuit de overheid of het bedrijfsleven, en beide opties lijken in het huidige economische klimaat niet zeer realistisch.
Tenslotte is het natuurlijk altijd mogelijk om op de oude koers door te varen en alsnog het geluidkeurmerk door te voeren. Op die manier zou de NSG kunnen profiteren van de inkomsten die uit een dergelijke onderneming voortvloeien, in ieder geval tot op het moment dat in 2014 de Europese Unie haar eigen label introduceert en het keurmerk overbodig wordt. Dit zou echter betekenen dat de NSG veel zal moeten investeren in een keurmerk waar slechts een jaar lang de vruchten van geplukt kunnen worden en dat daarnaast ook nog eens niet hoeft te rekenen op de medewerking van het gros van het bedrijfsleven. Mocht de NSG alsnog besluiten deze stap te nemen dan zijn er grofweg twee opties. Ofwel de NSG sluit zich aan bij het Engelse Quiet Mark ofwel er moet een onafhankelijk keurmerk worden ontwikkeld. Zoals altijd hebben beide opties zo hun eigen voor- en nadelen. Als de NSG zich aansluit bij het Quiet Mark van de NAS dan hoeft er niet geïnvesteerd te worden in het ontwikkelen en promoten van een eigen keurmerk waardoor de kosten zullen dalen. Dit zou wel betekenen dat de NSG gebonden is aan de spelregels van de NAS en zeer waarschijnlijk enkel zal fungeren als doorgeefluik dat Nederlandse bedrijven doorspeelt aan de NAS. Uit deze constructie zullen waarschijnlijk weinig extra inkomsten voortvloeien voor de NSG. Wanneer de NSG besluit een eigen keurmerk op poten te zetten dan heeft de NSG de volledige vrijheid en zullen alle inkomsten die voortvloeien uit het keurmerk direct naar de NSG gaan. De NSG zal dan wel flink moeten investeren in dit nieuwe onafhankelijke keurmerk en het lijkt onwaarschijnlijk dat die investering binnen een jaar tijd terugverdiend zal worden.