Samenvatting

Steppen is een bekende bewegingsvorm, maar nog onbekend als sport in Nederland. Er is ook nog weinig onderzoek naar gedaan. Bij de wedstrijdsport zijn er speciale technieken ontstaan, maar over de achterliggende processen en de voor- en nadelen van de verschillende technieken is nog niet veel bekend. Er is in eerdere onderzoeken aangetoond dat training op techniek voordeel kan opleveren voor de prestaties van een sporter. Uit literatuuronderzoek is gebleken dat het standbeen tijdens steppen moe wordt door de projectie van het zwaartepunt achter de knie. Ook is er aangetoond dat de voorzwaai van het been bij sprinten het beste kan geschieden met een gestrekt been in de neergaande zwaaifase en met een gebogen been in de opgaande zwaaifase. De voorzwaai techniek is als eerste onderzoekstechniek gekozen. Hierbij geldt een voorzwaai met gestrekt been als controle techniek en een voorzwaai met gebogen been als onderzoekstechniek. Tweede gekozen onderzoekstechniek is de eerste afzet na de beenwissel. Dit kan worden uitgevoerd met een langdurende hele afzet na de wissel of met een snelle tussenafzet. Door middel van modelstudie is aangetoond dat op grond van het massatraagheidsmoment en de luchtweerstand het beste een voorzwaai met gebogen been kan worden gebruikt. Ook is op grond van tijd en energie aangetoond dat er op submaximale stepsnelheid het beste kan worden gewisseld met een wissel met tussenafzet. Het onderzoek is uitgevoerd met tien proefpersonen die allen drie metingen hebben gedaan waarin alle vier de technieken uitgevoerd zijn. Aan de hand van het %HRR is afgeleid of de proefpersonen bij een bepaalde techniek minder belast zijn. In de resultaten is er geen significant verschil in belasting tussen de verschillende technieken aangetoond.