Samenvatting

Dit kwalitatieve onderzoek richt zich op het voorleesgedrag van Turkse meertalige ouders met een kind (4–6 jaar) met een (vermoeden van) taalontwikkelingsstoornis (TOS). Voorlezen stimuleert niet alleen de taalontwikkeling, maar ook de sociaal-emotionele groei. Zes Turkse moeders werden geïnterviewd over hun taalkeuzes, motivatie en ervaren belemmeringen bij het voorlezen.
Drie van de zes moeders lazen regelmatig voor, vaak op een interactieve manier. De andere drie deden dit slechts sporadisch. Ouders kozen meestal voor Nederlandstalige boeken, ondanks beperkte beheersing van het Nederlands, vaak vanuit schoolgerelateerde zorgen. Voorlezen in de moedertaal – Turks – wordt vaak onderschat, terwijl dit juist de taalontwikkeling in beide talen kan versterken.
Belemmeringen zijn onder andere tijdsdruk, lage motivatie van het kind en onzekerheid over voorleesvaardigheden. Tegelijkertijd staan ouders open voor begeleiding. Logopedisten kunnen hierop inspelen met laagdrempelige, cultuursensitieve ondersteuning. De inzichten zijn ook relevant voor andere meertalige gezinnen.