Samenvatting

Dysfagie is een verworven slikstoornis, waarvan geschat wordt dat 8% van de wereldwijde bevolking moeilijkheden ervaart met eten en drinken als gevolg van dysfagie. In de logopedische behandeling gericht op dysfagie speelt de manier waarop vochtinname gebeurt een grote rol. Bij deze doelgroep kan het drinken ondersteund worden door het inzetten van verschillende hulpmiddelen om zo tot een veilige en voldoende vochtinname te komen. Een hulpmiddel wat door veel ziekenhuizen en woonzorgcentra vaak standaard wordt aangeboden aan dysfagiepatiënten is een tuitbeker. Een tuitbeker veroorzaakt echter verschillende dysfuncties in zowel de oraal voorbereidende, de orale als de faryngeale fase. De gevolgen zijn groot, een slikstoornis is een belangrijke factor voor het veroorzaken van een aspiratiepneumonie, ondervoeding, dehydratie en/of verminderde levenskwaliteit. In de literatuur ontbreekt helaas ieder spoor van beweegredenen van zorgprofessionals om deze beker toch te gebruiken. Dit onderzoek heeft daarom als doel de beweegredenen van zorgprofessionals in kaart te brengen waarna gezocht kan worden naar een andere beker als passend alternatief. Op die manier hoopt dit onderzoek een bijdrage te leveren aan het verbeteren van de kwaliteit van zorg rondom de orale intake van vloeistoffen.