Samenvatting

Het onderwijs is de schakel tussen de mens en de maatschappij. Het is de bedoeling dat in de scholen de kennis en de vaardigheden worden bijgebracht die ze thuis niet of nauwelijks kunnen leren om dan na een korte periode van leren zelfstandig de maatschappij ingaan.
In alle tijden en op alle plaatsen in de wereld wordt er nog steeds nagedacht over de beste vorm, de beste zienswijze en de beste inhoud. Gelukkig staan we er niet bij stil, maar ontwikkelt het onderwijs zich steeds weer verder.
Niet alle leerlingen kunnen zo maar de school in lopen en de route volgen die de meeste andere ook gaan. En wanneer ze dat niet kunnen, hebben ze ondersteuning nodig. Op de scholen noemen ze dat begeleiding.
Op het Gomarus College in Groningen is er veel aandacht en tijd voor de leerlingbegeleiding. Er is om de leerling, die dat nodig heeft, een heel schild van zorg heen gezet. Het helpt de meeste leerlingen goed verder en niet onterecht is het Gomarus College trots op zijn zorgprofiel.
Er zijn echter nog leemtes in de aandacht voor de leerling. In dit onderzoek is plaats voor een groep, die het meest voor komt in de HAVO / VWO. We constateren dat er handelingsverlegenheid is in de omgang met de - intellectueel gezien - hoog functionerende leerlingen met een Stoornis in het Autistische Spectrum
We hebben daarom de opvoeding van en het onderwijs aan deze leerlingen in kaart willen brengen. Langs de weg van literatuur en praktijkervaring. In de literatuur hebben we een opvoedingsmodel besproken en vandaar uit een enquête afgenomen bij professionele en niet-professionele opvoeders, respectievelijk leerkrachten, psychiater en ouders.
Het onderzoek gaat uit van de bio-ecologische systeemtheorie van Bronfenbrenner(1979). Er is sprake van een wederzijdse beïnvloeding van opvoeder en kind/jongere. In deze opvoeding komen diverse eigenschappen aan bod, maar voor het onderzoek heb ik me gericht op de communicatie, als een van de belangrijkste. Juist omdat uit Europees en Amerikaans onderzoek blijkt dat communicatie voor - intellectueel gezien - hoog functionerende leerlingen met een Stoornis in het Autistische Spectrum een beperking met zich mee brengt.
De uitslagen van de enquête bevestigen deze communicatiebeperking voor een aanzienlijk deel. Dat geldt niet voor elke - intellectueel gezien - hoog functionerende leerling met een Stoornis in het Autistische Spectrum, maar je kunt het wel in het algemeen zo stellen.
De handelingsverlegenheid van school blijkt te kunnen worden terug gedrongen door de "juiste' informatie van de kenners van deze leerlingen, nl. de ouders.
Aanbevelingen die gedaan worden behelzen dan ook voor een groot deel een samenwerking van alle partners in het onderwijs. Dan zal blijken hoe de ouders voor de juiste begeleiding van de - intellectueel gezien - hoog functionerende leerlingen met een Stoornis in het Autistische Spectrum niet slechts informatiebron zijn, maar meer een partner in het onderwijsproces. Net zoals de school al eeuwenlang ook partner van de ouders dient te zijn in de opvoeding.
De - intellectueel gezien - hoog functionerende leerlingen met een Stoornis in het Autistische Spectrum komt zelf alleen maar indirect aan het woord. De conclusies uit de enquête zouden misschien voor iemand een uitdaging kunnen zijn, om dit eens met deze groep leerlingen te onderzoeken.