Summary

Door de ontwikkeling van zelf-organiserende teams, als gevolg van het kleinschalig wonen binnen stichting Dichterbij, staan zorgverleners vaak alleen op een woongroep die uit maximaal vijf cliënten bestaat.
Echter, in de huidige situatie kunnen zorgverleners zich niet meer aan elkaar toetsen. Er kan weinig tot geen directe feedback meer ontvangen worden van collega‟s. In gesprekken tussen manager en de zorgverleners kwam naar voren dat zelfreflectie een heikel punt is. Het is noodzakelijk om te kijken hoe zorgverleners beter inzicht krijgen op het eigen handelen.
Het doel van dit onderzoek is om te achterhalen waar de behoeftes bij zorgverleners, die individueel werken met cliënten met EMB, liggen op het krijgen van inzicht in het eigen handelen. Hiervoor is de volgende onderzoeksvraag opgesteld: Op welke wijze kunnen zorgverleners binnen Dichterbij, die individueel werken met cliënten met EMB, inzicht krijgen in het eigen handelen?
De deelvragen die hierbij waren opgesteld zijn: „Waar ligt de behoefte van begeleiders om inzicht te krijgen in eigen handelen en welke zelfreflectiemethodieken zijn er al?‟, „Welke competenties zijn noodzakelijk om mensen met een EMB te begeleiden in een zelf organiserend team?‟ en „Is er behoefte aan een zelfbeoordelingsinstrument en hoe zou deze eruit moeten zien?"