Samenvatting

Samenwerkingsverbanden tussen onderwijsinstellingen en technische branches zijn een reactie op het tekort aan technische professionals. Voor betrokkenen uit beide werelden is het een uitdaging om samen, doelgericht en met vertrouwen onderwijsactiviteiten te ontwikkelen. Om de self-efficacy (het geloof in het eigen kunnen) van teamleden bij deze grensinteractie te versterken, is het grensleertraject ontworpen met behulp van boundary crossing mechanismen, sterkepuntenbenadering en andere in de literatuur benoemde factoren. Dit interventie-evaluatieonderzoek geeft inzicht in de mate waarindeelnemers self-efficacy ervoeren, welke leermechanismes (reflectie, identificatie en coördinatie) aanwezig waren en welke elementen van het grensleertraject daarop van invloed zijn geweest. Uit de verzamelde kwalitatieve data, verkregen via semigestructureerde diepte-interviews, blijkt dat deelnemers veel self-efficacy ervoeren binnen het leermechanisme reflectie. Binnen leermechanisme identificatie en coördinatie werd ook self-efficacy ervaren. De gecreëerde sociale en informele leeromgeving zorgde ervoor dat de gevarieerde deelnemersgroep zich veilig voelde. In combinatie metuitdagende praktijkgerichte opdrachten leidde dit tot een optimale situatie waarin inhoudelijke reflectieve dialogen over grensopdrachten en -uitdagingen ontstonden. Dit versterkte de groei van selfefficacy bij alle deelnemers. Het is waardevol om binnen grensinnovaties self-efficacy een centrale rol te geven bij het ontwerpen en faciliteren van leertrajecten, zodat deelnemers met vertrouwen tot actie kunnen overgaan.