Samenvatting

Jaarlijks wordt er een klein aantal kinderen met NAH opgenomen in het EKZ. Een aantal van deze kinderen kunnen hun ledematen (nog) niet doelgericht bewegen. Daarnaast bestaat de mogelijkheid dat hun communicatieve vaardigheden en de cognitieve vermogens zijn aangedaan. Voor deze kinderen is er op dit moment geen gestandaardiseerde wijze om de cognitieve vermogens en communicatievaardigheden in kaart te brengen. Het kinderteam hoopt dat de Kojo hierin kan bijdragen. Het doel is doormiddel van onderzoek een advies uit te brengen over de meerwaarde van de Kojo in de acute revalidatiefase bij kinderen met NAH op het gebied van diagnostiek en interventie gericht op de cognitieve- en communicatieve vaardigheden. Daarbij wordt er iets gezegd over de meerwaarde op het gebied van interactie en spel. Tijdens het onderzoek is er gebruik gemaakt van diverse methodes. Er is zowel literatuuronderzoek als praktijkonderzoek uitgevoerd. Het literatuuronderzoek bestaat uit drie individuele literatuurstudies. De basisonderdelen uit het praktijkonderzoek zijn observaties met de Kojo, interviews onder paramedici en het afnemen van enquêtes. Door deze gegevens samen te nemen is er antwoord gegeven op de hoofdvraag: Wat is de meerwaarde van de Kojo in de acute revalidatiefase bij kinderen met NAH op het gebied van diagnostiek en interventie gericht op de communicatieve- en cognitieve vaardigheden? Er is geen duidelijke uitkomst over de meerwaarde van het inzetten van de Kojo in de acute revalidatiefase is bij kinderen met NAH op het gebied van diagnostiek en interventie gericht op de cognitieve- en communicatieve vaardigheden. In een latere fase van NAH zou de Kojo mogelijk wel van meerwaarde kunnen zijn op het gebied van cognitie, communicatie, interactie en spel