Samenvatting

Inleiding
Veelvuldig voorkomend probleemgedrag bij volwassenen met een verstandelijke beperking heeft een negatieve impact op de kwaliteit van leven van deze personen en hun omgeving. De oorzaak van én de inzet op het verminderen of voorkomen van dergelijk probleemgedrag hebben te maken met communicatie en interactie. Dit valt binnen het logopedisch vakgebied. In de literatuur lijkt de betrokkenheid van logopedisten bij beeldvorming en diagnostiek bij genoemde doelgroep onderbelicht. Het is onduidelijk in hoeverre logopedisten betrokken worden binnen de multidisciplinaire aanpak rondom probleemgedrag bij volwassenen met een verstandelijke beperking. Dit onderzoek beantwoordt de vraag: Wat zijn de ervaringen van logopedisten in hun betrokkenheid bij beeldvorming en diagnostiek rondom probleemgedrag bij volwassenen met een verstandelijke beperking?

Methode
De onderzoeksvraag is beantwoord middels een kwalitatief onderzoek, waarin zeven logopedisten deelnamen die werken met volwassenen met een verstandelijke beperking. Hiervoor is een focusgroep-protocol opgesteld met de topics probleemgedrag, ervaring en betrokkenheid rondom probleemgedrag, visie op de rol van de logopedist, beeldvorming en diagnostiek en verbeterwensen. Tijdens een online focusgroep hebben deze logopedisten ervaringen uitgewisseld. De opnames hiervan zijn getranscribeerd en gecodeerd. De resultaten zijn aan de hand van gecodeerde categorieën beschreven.

Resultaten
De respondenten ervaren dat ze vaak te laat worden ingeschakeld bij probleemgedrag bij volwassenen met een verstandelijke beperking. Ze willen eerder en meer betrokken worden bij de beeldvorming en diagnostiek rondom probleemgedrag. Respondenten ervaren dat hun betrokkenheid kan bijdragen aan het verminderen of voorkomen van probleemgedrag, waardoor de kwaliteit van leven van hun cliënten verbetert. Zij ervaren onvoldoende bekendheid van hun expertise bij andere disciplines, waardoor logopedisten niet tijdig worden ingezet. Ze benadrukken dat het vergroten van de bekendheid van hun expertise van belang is voor een betere multidisciplinaire aanpak rondom probleemgedrag.

Discussie
In de literatuur lijkt de rol van logopedisten bij beeldvorming en diagnostiek rondom probleemgedrag onderbelicht. Dit komt overeen met de ervaring van de respondenten. Daarnaast onderschrijft de literatuur dat expertise op het gebied van communicatie en interactie bij beeldvorming en diagnostiek rondom probleemgedrag van groot belang is. Ook respondenten ervaren dat zij hier een bijdrage in kunnen leveren. Op basis van de onderzoeksresultaten wordt aanbevolen het daadwerkelijk effect van logopedische betrokkenheid rondom probleemgedrag te onderzoeken. De literatuur bevestigt ook de uitdagingen die logopedisten ervaren bij het werken in een multidisciplinaire setting. Zowel op basis van dit onderzoek als literatuur is er vraag naar een betere zichtbaarheid van de expertise van logopedisten.