Samenvatting

Rekenen staat in de schijnwerpers. Beleidsmakers, werkgevers, onderwijzers en opvoeders zijn er van overtuigd dat rekenen een prominente plaats in het onderwijscurriculum moet krijgen. Het OCW is opgeschrikt door de resultaten van onder meer PABO studenten en omdat Nederland zakte op de internationale ranglijsten. Door het vormen van een commissie (Meijerink, 2008) is geprobeerd een antwoord te vinden op de vragen die ontstonden door de slechte resultaten. Er is voor het PO, VO en MBO/HBO een referentiekader ontwikkeld (Brandt, 2011). Uiteindelijk zullen alle leerlingen in het VO en MBO aan het eind van hun opleiding een rekentoets maken, die telt overigens ook mee voor de slaag-/zakbeslissing. Door nieuwe ontwikkelingen binnen het rekenonderwijs zullen docenten geconfronteerd worden met veranderingen. Er zijn in de klas ook leerlingen die bijvoorbeeld rekenzwak zijn of een rekenachterstand hebben. De vraag leeft of docenten wel genoeg bagage hebben om rekenen te verbijzonderen en een aparte plaats in het onderwijscurriculum te geven. Ook leeft de vraag of en hoe docenten leerlingen de landelijke rekentoets met goed gevolg kunnen laten maken. Dit praktijkonderzoek vertolkt de mening en gevoelens van docenten en laat zien dat de bereidwilligheid om leerlingen te helpen bij het halen van hun doelen groot is. De leerlingen coachen en rekenvaardig maken en daarnaast rekenzwakke leerlingen motiveren en remediëren om te slagen voor de rekentoets, dat is wat veel docenten nastreven. Er zijn genoeg open einden waar de docenten geen pasklaar antwoord op hebben, maar er bestaan wel genoeg frisse ideeën waar op verder geborduurd kan worden. Docenten moeten professionaliseren op het gebied van rekenen en zich verdiepen in de nieuwe referentiekaders en rekentoetsen. De teamleiders moeten het voorgenomen beleid duidelijk definiëren en een duidelijk tijdpad opstellen.