Samenvatting

Chronische pijn treft ongeveer 25% van de Nederlandse volwassenen en beïnvloedt het functioneren en de kwaliteit van leven aanzienlijk. Oefentherapie, zoals kracht- en aerobe training, is een veelgebruikte behandelmethode. De pijnverlagende werking van oefentherapie vindt plaats via verschillende werkingsmechanismen die onderverdeeld kunnen worden onder 5 hoofdwerkingsmechanismen: neuromusculair, psychosociaal, neurofysiologisch, cardiometabool en weefselherstel. Voor elk van deze mechanismen zijn echter nog geen duidelijke doseringsrichtlijnen beschikbaar. Deze scoping review had daarom als doel om te onderzoeken: Wat is er bekend over de optimale dosering van oefentherapie (krachttraining en aerobe training) om elk van de vijf hoofdwerkingsmechanismen bij patiënten met chronische pijn te activeren?
Uiteindelijk zijn 31 studies geïncludeerd. Voor het neuromusculaire mechanisme bleek oefentherapie met hoge intensiteit, progressiviteit en langere duur effectief voor krachtverbetering, terwijl uithoudingsvermogen reageerde op hoog volume met lage intensiteit. Binnen het psychosociale mechanisme verminderde vermijdingsangst vooral bij hoge intensiteit, terwijl stemming en slaap verbeterden bij matige belasting. De evidentie voor het neurofysiologische, cardiometabole en weefselherstelmechanisme was beperkt en minder consistent.
Deze scoping review laat zien dat oefentherapie bij chronische pijn niet effectief is via één vaste doseringsaanpak. Een mechanisme gerichte en gedifferentieerde strategie is noodzakelijk.