Samenvatting

Als student onderzocht ik waarom collega’s vaak aarzelen om al in een vroeg stadium contact te zoeken met een vertrouwenspersoon. Uit mijn literatuur- en veldonderzoek blijkt dat emotionele drempels – schaamte, angst voor repercussies en onzekerheid – worden versterkt door hoge psychosociale arbeidsbelasting en een onveilige organisatiecultuur. Externe vertrouwenspersonen scoren op onafhankelijkheid en vertrouwelijkheid, terwijl interne vertrouwenspersonen laagdrempeliger ogen. Toch kennen veel medewerkers de rol en beschikbaarheid van een vertrouwenspersoon nauwelijks. Duidelijke communicatie, zichtbaarheid in het welzijnsbeleid en informele kennismakingsmomenten kunnen de toegankelijkheid vergroten.