Samenvatting

Op onze school willen we de resultaten van rekenen verbeteren. Ik ben van mening dat kinderen ons hier heel goed bij kunnen helpen. Door in gesprek te gaan met kinderen kun je erachter komen wat hun behoeften zijn met betrekking tot het rekenonderwijs. Ik heb onderzocht hoe we met oplossingsgerichte gespreksvoering de onderwijsbehoeften van kinderen in beeld kunnen krijgen. De gesprekken worden gevoerd met kinderen in de leeftijd van 9 t/m 12 jaar die uitvallen bij rekenen. Het is gebleken dat bij het voeren van zo'n gesprek de gespreksvaardigheden van een leerkracht van groot belang zijn. Hiermee valt of staat het gesprek. Daarbij moet je als leerkracht steeds het doel van het gesprek voor ogen houden. Ook is het noodzakelijk dat het kind op de hoogte is van dit doel. Dit geeft het beste resultaat. Oplossingsgerichte gespreksvoering wil zeggen dat je opzoek gaat naar de oplossing. Hierbij wordt niet het probleem uitgediept, maar richt je je op de oplossing zodat het probleem minder voorkomt. Er wordt vanuit gegaan dat het kind zelf het beste weet wat hij/zij nodig heeft en met een oplossing komt die het beste bij hem/haar past. Als gespreksleider is het de taak om de juiste vragen te stellen zodat het kind een gewenste situatie kan omschrijven. Een goede samenwerking tussen de leerkracht en het kind helpt het proces verder. De leerkracht moet de theorie over oplossingsgerichte gesprekvoering zich eigen maken. Ik heb een format ontworpen dat helpt bij het voeren van zo'n gesprek. In het format staan vragen die leiden naar het doel, de onderwijsbehoeften van kinderen in beeld te krijgen. Het helpt kinderen om te kunnen verwoorden wat ze nodig hebben. Het kind stelt zichzelf een doel met betrekking tot rekenen en geeft in stapjes aan hoe hij/zij dit wil bereiken. Daarbij kan de omgeving goed helpen. Hierbij valt te denken aan de leerkracht zelf, groepsgenootjes en ouders