Samenvatting

Het basis politie onderwijs is vormgegeven langs de principes van werkend leren waarbij de aspiranten afwisselend leren op zowel het onderwijsinstituut als in de beroepspraktijk. Hoewel het bij deze vorm van leren van groot belang is dat beide leeromgevingen een consistent geheel vormen blijkt in de praktijk dat er een kloof wordt ervaren tussen politieacademie en politiepraktijk. In dit onderzoek zijn medewerkers van de Politieacademie en medewerkers van OBT, als representanten van de twee systemen die betrokken zijn bij lerend werken, uitgenodigd om samen een ontwerpproces te doorlopen. Dit met als doel om de onderlinge verbinding te versterken en daarmee op kleine schaal een begin te maken met het dichten van de kloof tussen beide systemen. Het ontwerpproces is gebaseerd op de uitgangspunten van Design Thinking en onderzocht werd in hoeverre dit ontwerpproces leidt tot het activeren van leermechanismen van Boundary Crossing en welke processtappen uit Design Thinking mogelijk welke leermechanismen uit Boundary Crossing activeren. Uit dit onderzoek blijkt dat het Design Thinking ontwerpproces leidt tot het activeren van leermechanismen, zowel binnen het ontwerpteam als tussen de leden van het ontwerpteam en de stakeholders. Ook blijkt dat diverse fasen van het ontwerpproces telkens andere leermechanismen activeren en als het gehele Design Thinking ontwerpproces wordt doorlopen alle Boundary Crossing leermechanismen worden geactiveerd.